اصول طراحی مهر و موم ترکیبی

برای بهبود عمر آب بند، مقاومت اصطکاکی مهر و موم اصلی باید نسبتاً کم باشد، که به یک لایه روغن روی سطح لغزنده مهر و موم اصلی نیاز دارد.این محدوده از ضرایب اصطکاک که در آن لایه روغن تشکیل می شود در تئوری روانکاری به عنوان روانکاری سیال نیز شناخته می شود.در این محدوده، سطح کار آب بند با استفاده از یک فیلم روغن با سیلندر یا میله در تماس است، زمانی که آب بند عمر طولانی بدون سایش دارد، حتی زمانی که حرکت نسبی رخ می دهد.به همین دلیل، طراحی برای توزیع فشار تماس یکنواخت به گونه‌ای که بتوان یک فیلم روغنی بهینه روی سطح لغزنده تولید کرد، مهم است.این نه تنها برای آب بندی های ترکیبی بلکه برای تمام آب بند های هیدرولیک صادق است.
اصول طراحی مهر و موم ترکیبی شامل موارد زیر است:

① نرخ فشرده سازی کلی مهر و موم ترکیبی به طور مناسب با توجه به خواص مواد ارزش گذاری می شود.شکاف بین محصول و شیار در حالت آزاد باقی می ماند، اما نه آنقدر زیاد که از لرزش در شیار جلوگیری شود.
②حلقه آب بندی: مهر و موم اصلی.ضخامت آن نمی تواند خیلی ضخیم باشد، به طور کلی در 2 ~ 5 میلی متر، توسط مواد آب بندی خاص.عرض آن نمی تواند بیش از حد گسترده باشد، پهنای باند مهر و موم موثر بیش از مقدار معینی است که می توان برای اضافه کردن شیار روانکاری در نظر گرفت، برای جلوگیری از اصطکاک خشک و پدیده خزیدن.
③الاستومر: نقش پشتیبانی مداوم برای اطمینان از اثر آب بندی مهر و موم ترکیبی است.با توجه به سختی مواد، مدول الاستیک و غیره نرخ تراکم مناسب، عرض آن و عرض شیار را گرفته تا فاصله مناسبی بین آن باقی بماند.اطمینان حاصل کنید که الاستومر فضای کافی برای راه رفتن پس از اکستروژن دارد.
④ حلقه نگهدارنده: نقش اطمینان از ثبات موقعیت الاستومر پس از اتصال به شیار است تا ثبات کلی حلقه آب بندی را بهبود بخشد.همراه با حلقه مهر و موم و طرح کلی الاستومر.
⑤حلقه راهنما: نقش هدایت و اطمینان از عملکرد صاف و پایدار پیستون در سیلندر و جلوگیری از آسیب به سطح فولادی سیلندر در اثر تماس بین فولاد پیستون و بشکه فولادی سیلندر است.ساختار به طور کلی استاندارد GFA /GST است.